Nacht van het Cabaret

Diverse cabaretiers
za 26 feb 21:00
za 26 feb ’11
21:00

Uiteenlopende en meedogenloze humor - Voor de negende keer wordt de populaire cabaretnacht georganiseerd; een marathonavond van de lach die garant staat voor een verrassende line-up aan cabaretiers, met actuele onderwerpen en krankzinnige visies op de werkelijkheid.

Presentator: Ronald Snijders (Staat van verwarring)

Gijs van Rhijn

De kersverse winnaar van het Leids Cabaret Festival 2011 is gestrikt voor een optreden tijdens de nacht van het cabaret. Volgens de jury is van Rhijn ''een goede verhalenverteller die uitnodigt om te luisteren naar de verhalen uit zijn kleine wereld''.

Emilio Guzman
Emilio wil graag scoren zodat hij mensen aan zich kan binden. En dat doet hij dan ook op het podium. Steeds intelligenter, steeds persoonlijker, de humor nooit uit het oog verliezend. Tot we naar een man staan te kijken die recht uit het hart een gedicht van Leo Vroman voordraagt. Emilio zegt zelf: “Als je wilt scoren, scoor dan met iets dat je echt wilt zeggen. En niet met wat iedereen wil horen.”

Dorine Wiersma

Komisch, maatschappijkritisch en met een gezonde dosis zelfspot maakt Dorine Wiersma in haar programma ‘Goed zo Dorine!’ met ijzersterke liedteksten en dito gitaarspel haar publiek wederom aan het huilen, van het lachen. In 2009 won zij de Annie MG Schmidtprijs.

Stefan Pop
Stefan Pop doet op zijn 15e voor het eerst auditie voor Comedytrain, maar moet toch eerst zijn middelbare school afmaken. Op zijn 19e, inmiddels is hij student geneeskunde, besluit hij het er toch nog maar een keer op te wagen, doet hij nogmaals auditie en wordt hij wel aangenomen. Sindsdien is hij vaste kracht in Toomler en speelt hij mee met de Theatertour. Pop is redactielid van ‘Dit Was Het Nieuws’ en toert met de rest van de jonge garde door heel Nederland.

Bart Cannaerts
Bart Cannaerts werd geboren in 1980. Voornamelijk als jongen. Hij won de ‘Culture Comedy Award’ (NL) in 2006 en een jaar later de ‘Humo's Comedy Cup’ (B). Het is geen vanzelfsprekende humor die Cannaerts brengt, maar zodra je in je hoofd de klik heb gemaakt, voel je als toeschouwer behalve een bevrijdende lach ook een soort slimmigheid opborrelen.