Zo Goed Als Nieuw

Het nieuws van de dag - Altijd fris, scherp en gericht op het laatste nieuws, maar ook – wellicht verrassend voor wie hem enkel en alleen als huiscabaretier van De Wereld Draait Door kent – met mooie liedjes en fantasierijke verhalen.

Razendsnel actualiteitencabaret. Zo typeerde de NRC het vorige programma van Pieter Derks. In zijn zesde voorstelling hanteert hij diezelfde stijl, die inmiddels zijn handelsmerk is geworden: vriendelijk van toon, maar vol scherpe grappen en confronterende vragen. Altijd fris commentaar op het laatste nieuws van de dag. Het komt allemaal langs in een vlot en vrolijk tempo – en elke avond zo goed als nieuw.

[ticket inclusief drankje]

NRC Handelsblad, 19 januari 2015 (Ron Rijghard, ****)
Scherpe Pieter Derks vindt overal de gekte
"Eigen ervaringen en observaties, gekneed tot grappig verhaal. Pieter Derks kan dat dus ook. (…) In zijn vijfde programma toont Derks (…) aan dat hij zich ontwikkelt. Gevat, slim, geestig – zeker – maar deze keer is hij ook de denkende cabaretier, die het nieuws alleen aanstipt om in onderliggende, maatschappelijke vraagstukken te duiken. Bijna steeds lukt het hem een ongerijmdheid te vinden of de gekte te benoemen als hij hardop nadenkt over zaken als alom aanwezige camera’s, nationalisme, religie en economisch denken. (…) De betoogjes die hij opbouwt, leiden altijd weer, ook al duurt het soms wat langer, tot een stevige, afsluitende grap. Zo goed is Derks inmiddels – hij praat nog heel rap, maar hoeft minder haast te maken. (…) Derks laat ons nog een keer kijken. Dat is uitzonderlijk en bewonderenswaardig cabaret."

Trouw, 20 januari 2015 (Rinske Wels, ****)
"Derks scherpte zijn pen en zijn stijl als weekafsluiter van ‘DWDD’, maar laat zien dat hij in het theater beter tot zijn recht komt met zijn vileine en intelligente humor en verhalen. (…) In ‘Zo goed als nieuw’ krijgen alle grote gebeurtenissen van de afgelopen tijd een plek, maar ook de snoepautomaataffaire van de marechaussee komt langs. In plaats van de automaat te repareren, werden camera’s opgehangen om te kijken wie het snoep stal. Zo diep zijn we gezonken, lijkt hij te willen zeggen. Alles komt voor hem samen in deze affaire: het wantrouwen, het cameratoezicht, de graaicultuur. Derks bespreekt het allemaal met flair en bezieling en waarschuwt op vrolijke wijze dat we aan de rand van de afgrond staan."