Bad Nature – dans, technologie en de menselijke drang

The Human Odyssey

“We begonnen met The Human Odyssey vanuit nieuwsgierigheid,” vertelt Guy Weizman, “maar eerlijk gezegd ook vanuit een groeiend ongemak. We werken grotendeels in een Europese context en vroegen ons af hoe dat ons wereldbeeld bepaalt. Daarom nodigen we actief andere stemmen uit en zoeken we andere manieren van kijken, denken en bewegen.”

Roni Haver: “Alleen lezen over andere culturen is niet genoeg, je moet je echt onderdompelen in een andere realiteit. Door intensieve samenwerkingen met niet-westerse kunstenaars verbreden we ons begrip van de wereld én onze artistieke taal.”

Weizman: “The Human Odyssey gaat niet over het vinden van één waarheid, maar over ruimte bieden aan vele waarheden naast elkaar.”

"Beautiful, bold, adventurous and intriguing – and superbly executed." – InDaily Queensland

Vier choreografen, één voorstelling

Na eerdere coproducties met India, Senegal en Marokko werken Club Guy & Roni nu met ADC uit Brisbane. Hoe kijk je vanuit twee kanten van de wereld naar een tijdperk waarin AI en algoritmes steeds dieper ingrijpen in ons leven?

Samen met Amy Hollingsworth (artistiek leider ADC) en Jack Lister (danser en choreograaf) maken Roni en Guy één stuk voor twaalf dansers: zes uit Nederland en zes uit Australië.

Lister: “Amy en ik werken onze ideeën samen uit, Guy en Roni elk apart. Uiteindelijk zie je niet meer wie welk deel heeft gemaakt. Guy is verantwoordelijk voor de eindcompositie.”

Hollingsworth: “Er waren momenten dat ik dacht: hoe komt dit ooit samen? Maar nu alles op zijn plek valt, voelt het echt episch. Het publiek zal het op elk niveau tot op het bot voelen.”

Ambitie en technologie

De titel Bad Nature is dubbelzinnig: bedreigt de natuur ons, of zijn wij zelf de bedreiging? De voorstelling onderzoekt menselijke ambitie, onze drang tot groei en controle en de rol van technologie.

Weizman: “Technologie kan prachtig zijn, maar maakt ons ook los van onszelf. Bad Nature is geen moralistisch stuk: technologie ís er, en we zijn allemaal blij met onze airco’s en noise-cancelling oortjes.”

Hollingsworth: “De wereld is kleiner en meer verbonden, maar die verbondenheid heeft ook een keerzijde. Iedereen kan reageren, vaak vanuit anonimiteit. Dat levert ruis en lelijkheid op. AI kan ons helpen, maar het is ook een hellend vlak.”

Lister: “We verdiepten ons in hoe technologie emoties digitaliseert. Liefde via FaceTime, AI-chat of robotvrienden is al normaal. Met licht, geluid en kinetische sculpturen creëert Boris Acket synthetische omgevingen die natuurverschijnselen nabootsen. Waarom zijn we zo onder de indruk van een onweersbui in het theater, terwijl we die buiten in het echt kunnen zien?”

Spiegel en hoop

Bad Nature laat zien hoe dans ruimte biedt voor twijfel, verbeelding en nieuwe perspectieven.

Lister: “Kunst is belangrijk om een spiegel voor te houden, maar ook om een ontsnapping of een sprankje hoop te bieden.”

Hollingsworth: “Kunst helpt ons te begrijpen hoe we in het leven staan. Het bouwt empathie, verbeeldingskracht en probleemoplossend vermogen op — vaardigheden die essentieel zijn om als samenleving vooruit te komen.”