Beeldenstorm - Oudejaars 2018

Dolf Jansen
Humor, poëzie en publieksparticipatie
do 20 dec 20:15 - 21:45
do 20 dec ’18
20:15 - 21:45
  • do 20 dec ’18
    20:15 - 21:45
    Theaterzaal

Beeldenstorm geeft een beeld van wie we zijn, waar we zijn, waar we heengaan en of we een standbeeld verdienen. Heel veel humor, poëzie en publieksparticipatie tot in de garderobe.

Dolf Jansen speelt, zoals eigenlijk elk jaar, een oudejaarsvoorstelling. 2018 ditmaal. De show heet ‘Beeldenstorm’ omdat het jaar begon met felle discussies over standbeelden, straatnaambordjes, namen van scholen en tunnels, vernoemd naar Oud-Hollandsche Helden, die wellicht wat minder heldhaftig waren dan we zouden willen. Maar eigenlijk gaat ‘Beeldenstorm’ vooral over wat we elke dag, 24/7, over ons heen krijgen via oude en nieuwe media, socials en a-socials, fake news outlets, de schermpjes van phone en tablet en natuurlijk de tweets van bevriend staatshoofd D. Trump. Dat wordt dus weer heel veel humor, poëzie en publieksparticipatie tot in de garderobe. Beter gaat het niet worden in 2018.

De pers over de laatste oudejaarsvoorstellingen van Dolf Jansen:

  • Dagblad van het Noorden: “Jansen vuurt rake observaties af in het schijnsel van ‘Ouwejaar’. Hij breekt lansen. Onder meer voor gevoel en menselijkheid, ook in de politiek. Na 26 jaar maken ze hem niets meer. Geweldige, puur dodelijke grappen tekenen zijn geslepenheid en de contrasten die hij uitvent. In zijn improvisaties en in de slagvaardige omgang met het publiek in hij ronduit fenomenaal. Jansen is een man van fantasie en lef.”
  • Trouw: “De hogesnelheidscabaretier is wat tot rust gekomen misschien, maar er is genoeg te lachen. Jansen vertelt in zijn Oudejaars vooral een positief verhaal en weet zo vele onderwerpen een grappige draai te geven. IJzersterk.”
  • AD: “Jansen heeft zijn beruchte mitrailleurtempo inmiddels vertraagd, maar zijn publiek hapt soms nog steeds naar adem. Zijn toon is enigszins belerend, maar zijn grappen origineel en zijn observaties vaak raak. Virtuoos.”

Credits

regie: Jessica Borst